Iedereen die ervaart het rouwen op zijn eigen manier, niet iedereen zijn proces is hetzelfde en niet iedereen voelt ook altijd alles hetzelfde als de ander. Het is altijd verstandig om rekening te houden met iemand die zich in een rouwproces bevindt, want het maakt niet uit hoe je er mee omgaat, het blijft altijd moeilijk. Om meer te begrijpen wat rouwen nou precies is en wat dit proces inhoudt, vertellen we je hieronder welke fases van rouw je normaal gesproken doorloopt.
Ontkenning
Meestal is de eerste fase van rouw de ontkenningsfase, het kan allemaal nog een beetje onrealistisch aanvoelen, alsof het niet is gebeurd. Je kunt jezelf er ook van overtuigen dat het niet is gebeurd om het gevoel van pijn te verminderen. Deze fase wordt meestal gezien als een verdedigingsmechanisme zodat je zowel mentaal als fysiek er beter mee kan omgaan.
Woede
In de fases van rouw komt ook vaak de woede aan bod. Je kan boos zijn op jezelf omdat je het idee had dat je het had kunnen voorkomen of dat je vindt dat je niet genoeg tijd heb doorgebracht met diegene. Je kan ook deze boosheid op andere afreageren, maar dit is natuurlijk niet prettig voor anderen.
Controle
Daarna wil je op de een of andere manier controle krijgen over de situatie, dit kan op allerlei verschillende manieren.
Verdriet
Verdriet is natuurlijk ook een volstrekt logische en normale emotie om te hebben wanneer iemand is overleden. De verdriet wordt vaak extra aangewakkerd bij het ontvangen van een condoleance tekst van iemand, ondanks dat je het waarschijnlijk wel waardeert dat diegene aan je denkt en met je meeleeft.
Acceptatie
De laatste fase in het rouwproces is het accepteren van diegene zijn dood, weten dat dit het nieuwe normaal is en dat je er voor nu niks meer aan kan doen. Diegene zou waarschijnlijk ook willen dat je gewoon doorgaat met leven.
Rouwen is iets heel erg persoonlijks dat voor iedereen anders kan worden ervaren, maar over het algemeen lopen mensen wel de meeste stadia af van een rouwproces. Het begint allemaal met de ontkenning, je hebt nog niet het gevoel dat het echt is en wilt dit gevoel ook niet accepteren. Daarna komt meestal de woede, dit kan op jezelf zijn maar ook op de mensen om je heen. Je wilt controle zoeken en voelt je verdrietig, maar uiteindelijk komt alles goed en belandt je in de acceptatiefase waar je rust zult vinden.
