Goedendag! Ik ben Natalie en werk zo’n vier jaar bij Inversa als (persoonlijk) begeleider. Al op jonge leeftijd fietste ik langs de boerderij aan de Nieuwveenseweg  in Nieuwkoop en dacht ik altijd: “Wat een mooie boerderij en wat zou daar te doen zijn?”. Als jong meisje hield ik al van het buitenleven en dieren, vooral paarden. Nu op mijn 24e ben ik dat nog steeds. Ik kwam op de boerderij langs voor en kennismaking, dit liep al heel snel uit op het tekenen van mijn contract.

Ik werkte ondertussen bij Ipse de Bruggen als begeleider, maar het werken op een boerderij samen met mensen met een beperking trok mij meer aan. En nu werk ik met heel veel plezier bij Inversa.

STEVIG IN JE SLOFFEN STAAN:
Als ik op de boerderij aankom, voelt het als ‘thuiskomen’. Mijn (werk)sloffen staan al klaar achter de voordeur. Het werken bij deze boerderij betekent dat je alleen voor de bewoners zorgt in verschillende diensten.

Je moet wel houden van zelfstandig werken, want de groep is klein waardoor je wel de overdracht doet met een andere collega, maar je dienst alleen draait. Mocht je toch met een collega willen praten, dan kun je wel altijd iemand bellen die dan paraat staat of met wie je kunt sparren. Ik ben dol op dieren en met name paarden. Dus naast de huiselijke sfeer is daar ook de natuur en de dieren om mijn werk heen, dat het werken bij Inversa extra speciaal maakt. Naast de algemene begeleiding bij het werken en wonen van onze bewoners bied ik ook persoonlijke begeleiding aan een aantal bewoners.

Ik maak de zorg- en ontwikkelplannen en spreek regelmatig met hun dagbestedingslocatie dat zich buiten de boerderij bevindt, zoals bijvoorbeeld een supermarkt of bij een andere zorgboerderij.

Wat ik mooi vind aan mijn werk is dat ik kan bijdragen aan de ontwikkeling van mensen met een beperking. Zoals onze oude bewoonster, die na zeven jaar begeleid wonen, nu zelfstandig woont met af en toe ambulante begeleiding. Dat is echt een ‘kers op de taart’ van het werken als begeleider.

Natalie