MAASTRICHT - Er is steeds meer behoefte aan langdurige zorg na hersenletsel, maar de gezondheidszorg is daar nog onvoldoende op ingericht. Dat stelt professor Caroline van Heugten in haar oratie ‘Ik denk dus ik leer?'. Vandaag aanvaardt ze haar ambt van bijzonder hoogleraar in de klinische neuropsychologie aan de Maastricht University.
De patiënt heeft vooral last van de onzichtbare, neuropsychologische gevolgen van het hersenletsel, zoals de geheugenproblemen, verminderde denksnelheid, somberheid, angst, agressie, apathie en vermoeidheid.
Om deze problemen te kunnen behandelen zijn meer neuropsychologen nodig. Volgens Van Heugten moeten zij een centrale rol krijgen in het behandelteam. "In de toekomst zal er een accentverschuiving binnen het vakgebied plaatsvinden van diagnostiek naar behandeling", aldus Van Heugten.
Ook mantelzorgers spelen een belangrijke rol bij het herstel na hersenletsel. Zij kunnen praktische en emotionele steun bieden, maar ‘het is belangrijk naaste familie niet alleen als verzorgers te zien, maar ook oog te hebben voor hun eigen hulpvraag'.
© Nationale Zorggids / Martijn Keitz
