Steeds meer mensen blijven in leven na behandeling van kanker. Al deze mensen ervaren in meer of mindere mate angst voor terugkeer van de ziekte. Deze angst is normaal en neemt meestal af in de loop van de tijd. Bij een derde van de patiënten blijft de angst echter sterk aanwezig. “Zelfs vijf tot tien jaar na het afronden van de behandeling komt deze angst nog voor,” vertelt Custers. “Vaak getriggerd door bijvoorbeeld een bezoek aan de arts of media-aandacht voor kanker. Deze angst leidt tot problemen in het dagelijks leven. Mensen met angst maken zich veel zorgen, hebben moeite met het maken van toekomstplannen of zijn extreem alert op lichamelijke symptomen.”

Custers concludeert in haar proefschrift dat er meer aandacht moet komen voor patiënten met een te hoge angst. “Na de behandeling van kanker is angst voor terugkeer van de ziekte logisch en zelfs functioneel. Het is bijvoorbeeld goed als patiënten alert zijn en hun lichaam controleren op knobbeltjes. Maar de angst kan ook de overhand nemen en het leven van de patiënt gaan bepalen. Het is momenteel onvoldoende bekend bij artsen en patiënten dat de angst zodanig ernstige vormen kan aannemen, dat patiënten zich erdoor  geïnvalideerd voelen.”

Inmiddels is op basis van de resultaten van Custers proefschrift, een behandeling voor deze groep patiënten ontwikkeld en in onderzoek op de afdeling Medische Psychologie van het Radboudumc.

Uit eerder onderzoek van KWF Kankerbestrijding bleek al dat angst een belangrijke factor is. De organisatie liet weten dat angst een logische psychische reactie is op een lichamelijk probleem. Ze angst wordt ook wel een aanpassingstoornis genoemd, echter hebben kankerpatiënten geen recht meer op vergoeding vanuit het basispakket, laat RTL Nieuws weten. 

©Nationale Zorggids