Over de vraag wie beslist 'of de stekker eruit mag' blijken artsen van mening te verschillen. De ene arts vindt de wens van een patiënt leidend, terwijl een ander vindt dat patiënten niet altijd in staat zijn om mee te beslissen. Dat blijkt uit een onderzoek van het Centrum voor Ethiek en Gezondheid (CEG) waaraan patiënten en artsen hebben meegewerkt. Dat meldt Trouw.
Het motto 'gezamenlijk beslissen' mag dan steeds vaker boven de deur van de spreekkamer prijken, maar patiënten weten vaak nog niet hoe de arts dat gaat uitvoeren. Dat kan leiden tot pijnlijke misverstanden. Artsen denken nog te vaak dat ze patiënten en hun familie vooral moeten informeren over de ziekte en de behandeling. Hierdoor wordt er minder geluisterd naar de patiënt. Ook als mensen door hun ziekte niet meer kunnen praten, zouden artsen gevoeliger moeten zijn voor andere signalen die uitdragen wat de patiënt zelf wil, zo stelt het CEG, dat een samenwerkingsverband is van adviesraden in de zorg.
Het CEG concludeert dat artsen vaker aan het begin van een behandeling zouden moeten spreken over de gezamenlijke besluitvorming. Ook zou het voor patiënten en hun familie beter zijn als ze een vaste arts krijgen, zodat ze niet te maken krijgen met een rij dokters die er allemaal anders over kunnen denken. Uit het CEG-rapport 'Wanneer samen beslissen niet vanzelf spreekt' blijkt echter ook dat patiënten die van hun arts veel zeggenschap krijgen ook niet altijd tevreden zijn over de behandeling.
© Nationale Zorggids
