Om bewustwording van bepaalde problemen, herkenning en het delen van succesverhalen te stimuleren zijn er in het hele land regionale gespreksgroepen opgezet voor roze ouderen. Naast problemen als acceptatie van hun seksualiteit, het verlies van hun partner en een late coming out komen ook zorgkwesties aan bod in deze gesprekken. “Vooral deelnemers die eind 60, begin 70 zijn realiseren zich dat ze echt ouder worden en moeten bedenken hoe hun laatste jaren er uit gaan zien. Ook qua zorg, en dat blijkt vaak best lastig," vertelt Judith Schuyf van Movisie. 

 

Roze ouderen hebben vaak geen kinderen. Hun sociale netwerk is daarom kleiner en als gevolg hebben deze senioren meer behoefte aan gespreksgroepen. Daarnaast kampen zij met acceptatieproblemen vanuit hun omgeving. “Veel roze ouderen zeggen dat zij een bepaalde verkilling voelen in hun omgeving wanneer zij vertellen dat ze homoseksueel zijn,” aldus Judith Schuyf. Deze ouderen geven dan ook aan zich niet thuis te voelen in verzorgingshuizen. 

 

Om dit probleem te verhelpen hebben de ouderen bijvoorbeeld het project de Roze Loper opgestart waarmee ze een tolerante omgeving willen stimuleren in woonzorginstellingen. De roze ouderen timmeren hard aan de weg, maar ze verdienen blijvende aandacht, vindt Judith Schuyf. Toch is het nog maar de vraag wat voor voorzieningen zij na de bezuinigingen nog tot beschikking zullen hebben.

 

© Nationale Zorggids