Zodra een ernstig zieke patiënt in het Albert Schweitzer ziekenhuis wil praten over euthanasie, wordt een van de consulenten ingeschakeld om de precieze hulpvraag in beeld te krijgen en de patiënt te informeren over de mogelijkheden die de wet biedt. De consulenten staan ook zorgverleners bij die daadwerkelijk bij euthanasie betrokken raken. Kamerlid Tellegen wilde uit de eerste hand horen hoe dit werkt.

De Tweede Kamer debatteert momenteel volop over de toekomst van de Euthanasiewet. Er is veel aandacht voor euthanasie bij kwetsbare groepen, zoals psychiatrisch patiënten en mensen met dementie. Onder de huidige wet is euthanasie nog lang niet voor iedereen toegankelijk, ook niet voor de patiënten die aan alle wettelijke eisen voldoen. De euthanasieconsulenten geven aan dat er nog veel artsen zijn die zich afzijdig houden van euthanasie, bijvoorbeeld uit principiële overwegingen.

In plaats van een plicht voor artsen om mee te werken aan euthanasie ligt de oplossing hiervoor volgens Tellegen in meer duidelijkheid voor patiënten over welke artsen wel en niet meewerken. 'Dat vraagt om meer bewustzijn en informatie. De manier van werken in het Albert Schweitzer ziekenhuis kan een voorbeeld zijn van hoe het werkveld het zelf kan regelen. Patiënten worden in dit ziekenhuis goed voorgelicht en indien nodig geholpen om een dokter te vinden die hun wens wil inwilligen. Dat kunnen wij vanuit Den Haag onmogelijk regelen.'

Volgens euthanasieconsulent Bert van den Ende geeft alleen het praten over euthanasie bij patiënten soms al veel rust. 'Het feit dat ze alle opties op een rij mogen zetten, geeft hun het gevoel dat ze regie hebben over de laatste levensfase. In de rust die daardoor ontstaat, wordt meestal uiteindelijk niet voor euthanasie gekozen. Slechts een klein deel van de aanvragen resulteert in actieve levensbeëindiging.'

© Nationale Zorggids