Hoe kan het dat in een land waarin alles zo goed geregeld is, jongeren niet de juiste hulp krijgen? Er gaat te veel mis, constateert Van der Staaij (SGP), waardoor mensen in een doolhof terechtkomen. Kuiken (PvdA) ziet een jeugdzorg die ondergedompeld is in bureaucratie. Jongeren krijgen een aparte hulpverlener voor ieder deelprobleem, zegt Peters (CDA): door de bomen ziet men dan het bos niet meer. We moeten jongeren niet meer als postpakketjes van de ene naar de andere hulpverlener laten sturen, vindt Hijink (SP).

Jeugdzorg en jeugdpsychiatrie blijken in de praktijk vaak gescheiden werelden. Door specialisatie zijn jongeren met complexe problemen vaak nergens op hun plaats, zegt Voordewind (ChristenUnie). Tielen (VVD) pleit daarom voor betere samenwerking. Professionals moeten volgens haar meer met elkaar in gesprek gaan en gezamenlijk richtlijnen opstellen. Er zijn al goede voorbeelden van samenwerking tussen jeugdzorg en jeugd-ggz, betoogt minister De Jonge, bijvoorbeeld in de wijkteams. We zijn er nog niet, erkent hij, maar het gaat de goede kant op.

Onderzoek en preventie

Er is meer onderzoek nodig naar het stijgende aantal zelfdodingen onder jongeren, vindt Raemakers (D66). Peters (CDA) is het daarmee eens en vraagt aandacht voor preventie. Minister De Jonge wijst op lopend onderzoek naar suïcide onder jongeren. De uitkomsten daarvan worden naar de Kamer gestuurd.

Separaties

Suïcidale jongeren komen in jeugdinstellingen regelmatig in een isoleercel terecht. Opsluiten is nooit de oplossing, zegt Agema (PVV). Het is niet normaal, benadrukt Westerveld (GroenLinks): sluit depressieve jongeren niet op maar geef ze liefde. Minister De Jonge is ervan overtuigd dat het uiteindelijk mogelijk is om het aantal separaties naar nul terug te brengen. Maar er is tijd voor nodig en de jeugdhulp moet daarvoor wel anders worden georganiseerd.

De Kamer stemt op 19 februari over de ingediende moties.