In 2016 kreeg de Raad voor de Kinderbescherming voor het eerst in jaren weer te maken met een lichte stijging in beschermingsonderzoeken, waarbij we kijken of verplichte hulp in de vorm van een kinderbeschermingsmaatregel nodig is. Tussen 2012 en 2015 zagen we hier juist een daling, deze trend heeft zich dus niet voortgezet. 

 

De cijfers per gemeente verschillen. Duidelijke verklaringen omtrent de stijging en de verschillen, heeft de RvdK niet. “Kale cijfers zeggen weinig. Het duiden van de cijfers is niet aan ons”, zegt directeur van de RvdK, Annette Roeters. De gemeenten staan het meest dichtbij de kinderen, zij kunnen beter dan wie dan ook achterhalen wat de oorzaak is van een stijging of daling van het aantal meldingen bij de RvdK in hun eigen stad of dorp. De cijfers van de RvdK bieden houvast om de verhalen erachter te doorgronden, zodat uiteindelijk beter hulp kan worden geboden.