De ernstig verwarde H. heeft bekend dat hij begin mei drie wandelaars heeft doodgestoken in Den Haag en op de Brunssummerheide. Hij meldde zich niet veel later bebloed bij de Mondriaan-kliniek in Maastricht. Nog diezelfde avond nam hij de benen. Hij keerde al gauw terug, maar ontkwam onmiddellijk weer.

De onafhankelijke onderzoekers die Mondriaan had ingeschakeld om haar optreden tegen het licht te houden, vinden dat de behandelaars hun beroepsgeheim opzij hadden moeten zetten. Ze hadden volgens de onderzoekers al bij H.'s eerste opname de politie moeten inlichten over hun verdenkingen, maar lieten dat na.

Beroepsgeheim bij verdenking misdrijf

Dat is de inspectie niet met hen eens. Zorgverleners gaan zelf over hun beroepsgeheim en zijn niet verplicht dat te schenden, brengt zij in herinnering. Bovendien vermoedden de behandelaars wel dat H. een misdrijf had begaan, maar hadden zij geen concrete aanwijzingen dat hij nog eens zou toeslaan.

Dat H. een gevaar was voor personeel en medepatiënten was daardoor ook niet zeker, erkent de inspectie. Maar de kliniek had bange vermoedens en had daarop dus wel bedacht moeten zijn. Extra veiligheidsmaatregelen waren daarom geboden. Maar die werden niet genoeg genomen, maakt de inspectie onder meer op uit H.'s dubbele ontsnapping.

Onvoldoende doorvragen en monitoren

De kliniek heeft H. onvoldoende "gemonitord", is de indruk van de jurist en de psychiater die zich in opdracht van de kliniek over haar optreden heeft gebogen. Ze vragen zich af of de behandelaars wel voldoende hebben doorgevraagd. Die sloten achteraf niet uit dat ze zich door H. om de tuin hebben laten leiden.

Mondriaan werpt tegen dat het niet per se een behandelaar aan te rekenen valt als een patiënt hem weet te misleiden. Bovendien heeft de kliniek steeds de richtlijnen gevolgd.

Door: ANP