Molenaar erkent dat veel mensen een pgb nodig hebben, of iets in die vorm. Maar niet iedereen wil een pgb of heeft er één nodig. Zo zijn er aanvragers die de voorkeur hebben voor zorg in natura, maar zij kiezen uiteindelijk toch voor een pgb omdat dat van een bepaalde zorgaanbieder moet of omdat de gemeente waarin hij of zij woont niet de benodigde zorg in huis heeft.

Bovendien zijn er veel budgethouders die hun zorg zelf niet kunnen regelen. Zij laten het bijvoorbeeld over aan hun zorgaanbieder, maar het grote risico dat daaraan vastkleeft is dat er minder zorg wordt geleverd dan dat er gedeclareerd wordt, zegt Molenaar. “Sommige mensen weten niet eens dat ze een pgb hebben.”

Minister Hugo de Jonge van Volksgezondheid voert momenteel een onderzoek uit naar de huidige budgethouders en hun vermogen tot het zelf regelen van zorg. En indien zij daartoe niet in staat zijn; wie het dan doet. Op basis van de uitkomsten van dit onderzoek, beslist De Jonge begin volgend jaar of het systeem aangepast moet worden of niet. Ook de minister is van mening dat een pgb-houder zijn zorg zelf moet regelen. Als hij dat niet kan, moet dat de taak van een partner, ouder of andere naaste zijn. Pgb-aanvragers die niet in staat lijken hun eigen geld te beheren, worden nu al door gemeenten afgewezen. 

Door: Redactie Nationale Zorggids