Persoonlijkheid speelt een belangrijke rol in het herstel van een beroerte
Een beroerte heeft vaak blijvende gevolgen. Verlamming, niet goed kunnen praten, vermoeidheid of psychische stoornissen zijn zichtbare en minder zichtbare problemen. Bepaalde psychische factoren en persoonskenmerken kunnen bijdragen aan het herstel en de kwaliteit van het leven na een beroerte. Dit meldt het DvhN.
Marloes van Mierlo, neuro- en revalidatiepsycholoog bij het Kenniscentrum Revalidatiegeneeskunde Utrecht volgde voor haar promotieonderzoek twee jaar lang 395 patiënten die een beroerte hadden gehad. De gemiddelde leeftijd was 67 jaar. Voor haar onderzoek bracht ze in kaart hoe psychologische factoren het herstel beïnvloeden. De conclusie is dat extraversie, acceptatie, zelfvertrouwen en een actieve manier van problemen oplossen bijdragen aan de kwaliteit van leven na een beroerte. Persoonlijkheid speelt een belangrijke rol in hoe naar zijn ziekte kijkt. Daarmee hangt herstel dus af van hoe een persoon is en welke karaktereigenschappen hij heeft.
Van Mierlo volgde een deelnemers met zware, maar ook milde beroertes: “In die laatste groep traden vaak emotionele problemen, veranderingen in denken, depressies en angstklachten op. Dat de klachten niet zo zichtbaar zijn, wil niet zeggen dat het geen blijvende gevolgen zijn. Bovendien: iemand die in onze ogen niet zo aangedaan is, kan dat zelf wel als zodanig ervaren. En wie er naar ons idee ernstig aan toe is, kan het zelf toch anders ervaren. Het hangt helemaal af van wie je bent.”
De laatste decennia is er in de zorg steeds meer aandacht gekomen voor kwaliteit van leven. “Na een beroerte moet je je aan een nieuwe situatie aanpassen. Dat vergt tijd en vaak ook professionele begeleiding van een psycholoog of fysiotherapeut”, zegt Van Mierlo. Voor medewerkers in de ouderen- en revalidatiezorg is het belangrijk om te weten hoe psychologische factoren de kwaliteit van leven en het herstel na een beroerte kunnen beïnvloeden. Daarom heeft ze een cursus ontwikkeld voor ergo- en fysiotherapeuten, verpleegkundigen en logopedisten, welke inmiddels door vierentwintig hulpverleners is gestart. Van Mierlo hoop dat dit uiteindelijk tot meer zorg op maat leidt.
©Nationale Zorggids
