Gemiddeld 727 patiënten die geen ziekenhuisbehandeling nodig hebben, houden iedere dag een ziekenhuis bed bezet. Ze zijn niet gezond genoeg om naar huis te gaan, maar kunnen ook niet in een revalidatiecentrum, zorghotel, verpleeghuis of hospice terecht. Het gaat veelal om kwetsbare ouderen bij wie meer aan de hand is dan de aandoening waarvoor ze in het ziekenhuis belanden. Transferverpleegkundige Joyce Kranendonk vindt dat niet de financiering maar de zorgbehoefte voorop moet komen te staan. Dit meldt EenVandaag.
Kranendonk helpt ouderen met het regelen van zorg en ondersteuning die ze na hun ziekenhuisopname nodig hebben, maar daar ligt vaak een flinke uitdaging. Ook omdat Nederland drie verschillende zorgwetten heeft, met ieder zijn eigen criteria. Veel mensen passen binnen één zorgwet, maar volgens Kranendonk zijn er steeds meer ouderen die tussen de indicaties die er zijn in vallen.
Financiële risico’s
Hierdoor weigeren revalidatiecentra soms een oudere omdat deze wellicht niet voldoende herstelt en eigenlijk naar een verpleeghuis moet. “Dat maakt dat zo’n revalidatiecentrum aan de voordeur kritischer wordt, omdat er ook financiële risico’s aan zitten. Als er veel mensen vanuit de revalidatie doorstromen naar langdurige zorg, dan doe jet het als revalidatie-instelling op papier niet goed”, legt Kranendonk uit. Het gevolg is dan dat zorgverzekeraars tijdens de onderhandelingen andere afspraken willen maken of de revalidatiezorg helemaal niet meer willen vergoeden.
Behoefte patiënt voorop stellen
Kranendonk wil dat de politiek de zogenoemde verkeerde bedden-problematiek aanpakt en daarbij eerst kijkt naar de behoeften van de patiënt. Vervolgens moet daar de juiste financiering op aansluiten. Op dit moment is de financiering juist leidend en moet de zorgvraag ergens worden ondergebracht. “Dat is de omgekeerde wereld.”
Door: Nationale Zorggids / Johanne Levinsky
