Ondanks de toenemende druk op de langdurige zorg krijgen de meeste cliënten nog steeds tijdig passende zorg, zegt de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa). Voor sommige clientgroepen wordt dit echter steeds lastiger en lukt het soms helemaal niet om hen passende zorg te bieden. Daarom is het nodig om belangrijke keuzes te maken: politieke keuzes, maar ook keuzes bij of door zorgkantoren. De NZa verwacht dat zorgkantoren binnen de huidige mogelijkheden het uiterste doen, maar ze moeten wel duidelijk maken hoe hun inspanningen bijdragen aan tijdige en passende zorg voor cliënten die dat nodig hebben. Dit meldt de zorgautoriteit.
Er zijn verschillende verbeteringen zichtbaar bij de uitvoering van de Wet langdurige zorg (Wlz). Het toekenningsproces van het persoonsgebonden budget is verbeterd, waardoor cliënten bijna altijd op tijd horen of hun pgb-aanvraag is goedgekeurd. Ook zijn er positieve ontwikkelingen in de financiële rechtmatigheid van de Wlz-uitgaven en is de toets op nieuwe bestuurders, interne toezichthouders en sleutelfunctiehouders naar behoren ingericht.
Domeinoverstijgend samenwerken
Ook zijn er enkele knelpunten. Zo kunnen zorgkantoren niet altijd meer op tijd en direct passende zorg voor cliënten organiseren, waardoor zij langer overbruggingszorg krijgen of op een plek terechtkomen die alleen de hoogst noodzakelijke zorg biedt. Zorgkantoren moeten domeinoverstijgend samenwerken, vindt de NZa. En hun kennis over regionale knelpunten moeten ze delen met zorgaanbieders, zorgverzekeraars en gemeenten. Ook verwacht de NZa dat zorgkantoren open zijn over knelpunten die specifieke clientgroepen ervaren en door onderscheid te maken in hun zorginkoop kunnen voor deze groepen oplossingen worden bedacht.
Jaarverantwoording
Op dit moment is het volgens de toezichthouder niet altijd even duidelijk hoe de inspanningen van zorgkantoren bijdragen aan tijdige en passende zorg voor cliënten. Daarom roept de NZa de zorgkantoren op om in hun jaarverantwoording inzichtelijk te maken welke resultaten zij hebben behaald. Zorgkantoren moeten in kaart brengen waar het knelt, wat zij hieraan doen en tot welke resultaten dit leidt. Alleen zo kan voorkomen worden dat de zorg voor de meest kwetsbare cliënten in gevaar komt.
Door: Nationale Zorggids
