Levi kan het logisch beredeneren. Als de zorguitgaven tot 18 procent van het bruto nationaal product groeien – het grootste rampscenario – dan zou dat voor een ontwikkeld land als Nederland helemaal niet zo erg moeten zijn. De zorgkosten stijgen doordat er betere behandelingen beschikbaar zijn voor mensen met kanker, neurologische aandoeningen en voor dove kinderen zonder spraakontwikkeling. Daar gaan dure therapieën en medicijnen mee gepaard, die de zorgkosten omhoog drijven.

De hoogleraar stelt dat het alleen maar logisch is dat er veel geld gaat naar medische vooruitgang. “Zelfs al worden de zorguitgaven 18 procent van het bbp, dan blijft er zat geld over om in onderwijs en nieuwe wegen te investeren. Daar moeten we niet zo doemdenkerig over doen.”

OESO-ranglijst

Hoogleraar betaalbaarheid van zorg Patrick Jeurissen voegt daaraan toe dat de zorgkosten begin deze eeuw daadwerkelijk snel stegen, maar sinds 2012 blijven de stijgingen relatief beperkt. In 2012 had Nederland het op een na duurste zorgsysteem van de wereld, maar we staan inmiddels op de achtste plek en doen het daarmee beter dan onder meer Zwitserland, Oostenrijk, Frankrijk, Verenigd Koninkrijk, Canada, Duitsland en koploper de Verenigde Staten. Jeurissen denkt dat Nederland wel weer zal stijgen het komende decennia, maar dat komt dan vooral door het vergrijzingsgevoelig zorgsysteem van Nederland. “Onze langdurige zorg hoort bij de duurste ter wereld.” Hij pleit voor een bewuster zorgbeleid, waarbij de overheid meer rekening houdt met de ontwikkeling van ziekten en niet bang is om geld uit verschillende zorgpotjes te verplaatsen zodat de ouderenzorg geldinjecties kan krijgen als dat nodig is.

Door: Nationale Zorggids / Johanne Levinsky