In 2019 merkten ze bij de gemeente Maastricht dat ze vastliepen in hun werkvoorraad. Een voorziening werd vaak verlengd om te voorkomen dat de zorgverlener de ondersteuning op een ongewenst moment zou stoppen vanwege de aflopende indicatie, terwijl enige tijd later dezelfde indicatie werd afgegeven maar nu een andere zorgverlener moest worden ingezet. Het verlengen van zorg voorkwam ook een heleboel administratieve rompslomp voor het CAK. De eigen bijdrage hoefde zo bijvoorbeeld niet stopgezet te worden, om vervolgens 6 weken later alsnog weer opgestart te worden met een mogelijke stapeling van facturen voor de eigen bijdrage als gevolg.

Minder administratie voor meerdere partijen

Dat nu sinds 2019 indicaties voor onbetaalde tijd worden afgegeven betekent echter niet dat deze indicaties oneindig zijn. Door tijdens het periodiek onderzoek in gesprek te gaan met de client en goed te blijven kijken naar de individuele zorgbehoefte, krijg je een goed beeld van wat de client écht nodig heeft. Nu er minder administratieve druk door het aflopen van de indicatie is, is er meer tijd om deze gesprekken te voeren en zo ontstaat ook ruimte voor maatwerk. Bovendien ervaren de zorgconsulenten veel meer autonomie. Ze hebben nu meer een regisseursfunctie omdat ze het gesprek met een client kunnen aangaan over welke ondersteuning het beste past in plaats van een administratieve handeling uit te voeren door zo snel mogelijk de einddata in een systeem aan te passen

Niet alleen de consulenten hebben met deze aanpak minder administratieve last. Dat geldt ook voor het CAK, de zorgaanbieder en voor de cliënten. En voor de cliënten is het prettig dat de onzekerheid en stress over het periodiek verlengen van een indicatie nu weg is. Hoewel de gemeente er niet concreet onderzoek naar heeft gedaan, bestaat de indruk niet dat er veel burgers zijn die onnodig gebruikmaken van voorzieningen binnen de Wmo. Maastricht zou andere gemeenten ook zeker adviseren om te starten met deze aanpak.

Door: Nationale Zorggids