De Stichting Mijn Roots is een rechtszaak begonnen tegen de Nederlandse zaak om financiële ondersteuning te krijgen bij het vinden van de biologische ouders van uit Indonesië geadopteerde kinderen. Al eerder legde de stichting een claim neer bij het ministerie van Justitie en Veiligheid om deze mede aansprakelijk te stellen voor de misstanden bij (veelal illegale) adopties vanuit Indonesië in de jaren zeventig en tachtig. Deze claim werd afgewezen omdat het ministerie de verantwoordelijkheid bij Indonesië legt. Dat melden Zembla en Trouw.
“Nederland is in die periode meermaals om hulp gevraagd. Onder meer door adoptiebureaus, Indonesische instanties en Kamerleden. Toch deden ze niets, dat neem ik hen kwalijk”, zegt Dewi Deijle van Mijn Roots over de misstanden die in de jaren zeventig en tachtig plaatsvonden, waaronder ontvoeringen.
Geadopteerden die nu op zoek gaan naar hun biologische ouders, draaien zelf voor de kosten op. Deijle wil dat de overheid betaalt voor die zoektocht. Ze vindt dat de Nederlandse staat nalatig heeft gehandeld, want er vonden veelvuldig ontvoeringen plaats en er is gesjoemeld met de registraties omtrent adopties, waardoor het nu niet meer mogelijk is om te achterhalen wie de biologische ouders van een geadopteerd kind zijn.
Indonesië stopte in 1983 met interlandelijke adoptie, maar het kwaad was al geschied. Nederland deed volgens Deijle niets. “Hoe kan een rechtsstaat zulke steken laten vallen en kinderen verblijfsvergunningen geven met verkeerde papieren?”
Door: Redactie Nationale Zorggids
