Voor het onderzoek bestudeerde een groep van Zweedse en Amerikaanse onderzoekers de melktanden van zestien tweelingen (eeneiig en twee-eiig), waarbij ten minste één van de twee autisme had. Ook onderzochten ze babytanden van 22 tweelingen zonder autisme. De reden dat wetenschappers tanden gebruikten voor het onderzoek is dat zij op tanden exact kunnen zien aan welke stoffen iemand is blootgesteld vele jaren terug.

Wat bleek: er was een duidelijk verschil te zien tussen de opname van metaal in de tanden van de kinderen met autisme en hun tweelingbroer of -zus zonder autisme.  Vooral in het laatste trimester van de zwangerschap én de eerste paar maanden na de geboorte lijken kinderen die later de diagnose autisme krijgen veel lood op te nemen.

Volgens de onderzoekers kan de hoeveelheid giftige metalen in de tanden gekoppeld worden aan de ernstig van het autisme. De vraag blijft echter hoe deze kinderen aan zoveel lood in hun tanden komen. Het kan zijn dat ze er als foetus of kind veel aan bloot zijn gesteld, maar het kan ook aan de opname ervan liggen.

“Ons onderzoek is een belangrijke stap naar het begrijpen van risicofactoren omtrent autisme, zoals blootstelling aan verontreinigde stoffen en voedingstekorten. Het is nog te vroeg om klinische aanbevelingen te doen op basis van dit onderzoek”, zegt hoofdonderzoeker Manish Arora.

Door: Redactie Nationale Zorggids