Het gezin Smidt uit Ede raakte hun huis kwijt en werden van een vakantiepark gezet vanwege een verbod op permanente bewoning. De familie voerde veel rechtszaken en moeten daardoor nu elke euro drie keer omdraaien voordat ze deze kunnen uitgeven. En dat allemaal omdat ze strijden voor het recht op onderwijs voor hun zoon Joël. Na alle tegenslagen komt de Europese Unie nu met goed nieuws. Dat meldt RN7.
Joël (21) heeft spasme waardoor hij extra middelen nodig heeft om onderwijs te volgen. Toch kon hij wegens omstandigheden jarenlang niet naar school. Nu doet hij staatsexamens om zijn havodiploma te halen. “Ik kon wel naar school, maar het werd door school onmogelijk gemaakt. Wat ik nodig had was niet veel: een kluisje op de juiste hoogte, digitale boeken en een lifttoegang tot de lokalen. Op elk punt werd het gewoon niet goed geregeld”, zegt Joël.
Thuiszittende jongeren
Samen met zijn 24 jarige zus Elise zit Joël nu sinds een jaar in de Adviesraad ÉigenWijsheid. Zij zetten zich in voor thuiszittende kinderen en jongeren. De Europese Unie keurde recent twee subsidieaanvragen goed. “Uit onderzoek komt naar voren dat er in Nederland minstens 15 duizend kinderen en jongeren zijn die niet het onderwijs krijgen waar ze recht op hebben. Ze gaan niet naar school omdat het reguliere én passende onderwijs niet bij hen past”, geeft Elise aan.
De stem van thuiszittende jongeren lieten Joël en Elise deze week ook fysiek horen tijdens een internationaal congres voor schoolaanwezigheid in Egmond aan Zee. “Dat is uniek, want nooit eerder zijn jongeren op dit congres uitgenodigd. We konden hier ons eigen verhaal vertellen, ervaringen delen en netwerken. Onder andere bij leerplichtambtenaren hebben we ons 11-puntenplan gepromoot.”
Vechten tegen het onrecht
Broer en zus zijn trots dat ze alle negatieve energie van de afgelopen jaren hebben omgezet naar iets positiefs. “We hebben besloten om met alles wat we hebben te vechten tegen het onrecht en voor het recht op onderwijs. Het is een offer geweest wat wij bereid zijn geweest om te maken omdat we het zo’n groot probleem vinden.”
Door: Nationale Zorggids