Bijna een kwart van de kinderen en jongeren in Nederland heeft een ouder met een psychische of lichamelijke ziekte, verslaving of beperking. Vaak nemen zij taken en verantwoordelijkheden op zich die niet passen bij hun leeftijd. Kinderombudsvrouw Margrite Kalverboer wil dat er meer aandacht komt voor deze kinderen en jongeren.

De Kinderombudsman heeft kinderen en jongeren waarvan de vader of moeder ziek of verslaafd is gevraagd een tijdlijn te maken van hun eigen verhaal. De vraag die centraal stond was: op welk moment had jij welke informatie, hulp of steun nodig? De tijdlijn geeft vanaf het moment dat er nog geen hulp is in het gezin tot het moment dat kinderen zich losmaken van hun ouders per fase weer welke problemen de kinderen en jongeren tegenkwamen en hoe dit volgens hen beter kan.

Uit de tijdlijn blijkt dat kinderen en jongeren willen dat de volwassenen in hun omgeving alert zijn op signalen dat het thuis niet goed gaat en sneller ingrijpen als dit nodig is. Naast betere ondersteuning, willen de kinderen en jongeren geïnformeerd worden over wat het probleem van hun vader of moeder inhoudt en wat dit voor hen betekent. Ook vinden ze het belangrijk dat ze ontlast worden in de zorg voor hun vader of moeder, maar ze tegelijkertijd wel serieus genomen worden als ervaringsdeskundige. Daarnaast benadrukken de kinderen en jongeren dat zij gezien willen worden als een kind dat opgroeit in een moeilijke situatie, en niet als een moeilijk kind.

De Kinderombudsman doet ook een aantal aanbevelingen aan verschillende organisaties. Zo moeten bestaande instrumenten voor de afstemming van hulpverlening en het signaleren van onveilige situaties beter benut worden door alle professionals die om het gezin heen staan. Hulpverleners van de ouders en  hulpverleners van de kinderen moeten samenwerken om de hulp of zorg voor het hele gezin zo optimaal mogelijk te maken. En gemeenten, scholen en jeugdhulpaanbieders moeten investeren in de samenwerking tussen onderwijs en jeugdhulp. 

Door: Redactie Nationale Zorggids