In de podcast praten de twee onder andere over de overstap van wethouder in Groningen naar directeur van een landelijk programma, hoe Hillary Clinton een voorbeeld is geweest en wat Gijsbertsen het komende anderhalf jaar wil bereiken.

 

Wat roept huiselijk geweld en kindermishandeling bij hem op, vraagt Steinweg zich af. Gijsbertsen: “We praten met elkaar zo weinig over hoe het thuis echt gaat, zeker als het gaat over opvoedingsproblemen of relatieproblemen. Dat zijn allemaal dingen die je niet zomaar op tafel legt. Het is een taboe om hierover te praten, dat heeft mede te maken met de illusie van de maakbaarheid van het individu. Die eigen verantwoordelijkheid, zelf de boel maar bij elkaar moeten houden. Als het niet lukt dan doe jij iets fout, zo lijkt het idee. Op die manier is het leven heel erg een persoonlijke opgave en dus ook een persoonlijk falen als het niet goed gaat. Maar zo zit de wereld gewoon niet in elkaar. Het zou zo fijn zijn om gewoon te kunnen zeggen dat je het thuis even niet meer ziet zitten, als dat zo is. Die ruimte om dat bespreekbaar te maken moeten we met elkaar creëren. Daar hebben we allemaal een rol in".

 

Over de kern van zijn nieuwe functie zegt hij: “Ik wil dat mensen doordrongen zijn van hoe ongelofelijk groot het maatschappelijk vraagstuk is waar ik aan werk. Want het is het grootste geweldprobleem in de Nederlandse samenleving. Maar als je hier een paar straatinterviews zou houden en je vraagt naar de top drie van plekken waar geweld voorkomt, dan vraag ik me ernstig af of mensen huiselijk geweld noemen. Terwijl het toch echt de meest voorkomende situatie is waarvan de impact ook nog eens heel groot is. En toch zit het bij de meeste mensen niet vóór in het hoofd”.