Volgens psychiater Niels Mulder komt de verdubbeling van het aantal dwangopnames doordat er minder opvangvoorzieningen zijn. Een laatste redmiddel is dan vaak een gedwongen opname. Dwangopnamen kunnen een traumatische ervaring zijn voor patiënten, daarom staan zorgverleners, wetenschappers en ervaringsdeskundigen al jaren voor minder gedwongen opnamen.

Ook de overheid wil het aantal opnames terugdringen en stelde daarom vier jaar geleden een bestuurlijk akkoord op waarin werd afgesproken dat patiënten zoveel mogelijk thuis behandeld moeten worden. Toch is een gedwongen opname soms nodig, zegt Mulder. “Als iemand een gevaar vormt voor zichzelf of voor anderen is dwangopname de enige manier om dat te doorbreken”, aldus de psychiater.

Preventieve zorg bij patiënten thuis kan dat vaak voorkomen, echter staat deze nu juist onder druk. Thuisbehandeling lijkt juist te verschralen, meent Mulder. Bovendien zijn er door de vele gedwongen opnamen geen bedden beschikbaar voor vrijwillige opnames. Dit leidt er uiteindelijk totdat patiënten toch onder dwang moeten worden opgenomen.

Het ministerie van Volksgezondheid laat weten toe te willen werken naar zo min mogelijk gedwongen opnames. Naar verwachting zullen de wet Verplichte ggz en de aanpak van het aanjaagteam verwarde personen daar een bijdrage aan leveren. Met de nieuwe wet kan een patiënt bijvoorbeeld ook ambulant gedwongen behandeling krijgen, zonder opname. 

Door: Redactie Nationale Zorggids