Psychiater Patricia van Wijngaarden legt uit: “Bij jongens wordt vaak gekeken naar ADHD als ze een stoorzender zijn. Dan zijn ze heel druk, heel aanwezig. Ze bewegen continu, kunnen niet stilzitten en reageren overal op. Bij meisjes slaat ADHD naar binnen. Ze zijn vooral heel druk in hun hoofd. Ze worden dromerig en kijken bijvoorbeeld veel naar buiten. Dat kan wel opvallen, maar het is niet storend of lastig, dus is het niet snel een reden om iemand door te verwijzen.” Volgens de psychiater passen vrouwen zich wat eerder aan, dus lijkt bepaald gedrag wellicht minder snel afwijkend.

Dat het gedrag van jonge meiden met ADHD niet zo storend is als bij jongens, betekent dat niet dat ze geen behandeling nodig hebben. Veel volwassen vrouwen leiden bijvoorbeeld aan depressies, angststoornissen of verslavingen wanneer ze niet op jongere leeftijd behandeld zijn. De vraag is wanneer een ouder, leraar of andere betrokkene aan de bel moet trekken bij vermoedens van ADHD bij een meisje. Van Wijngaarden raadt aan om naar de huisarts te gaan als ze bijvoorbeeld verminderde schoolprestaties heeft, als het gedrag toch extremer dan anders lijkt of als ze somber is.

Meisjes met ADHD kunnen dezelfde behandeling als jongens krijgen: medicatie, therapie en begeleiding. Maar er moet ook rekening gehouden worden met verschillen. “In het eerste deel van de menstruatiecyclus hebben vrouwen meer van het hormoon oestrogeen en dat helpt een beetje tegen ADHD. In het tweede deel van de cyclus hebben zij mogelijk een andere dosering nodig”, zegt Van Wijngaarden. Vanuit de overheid is er al meer geld vrijgekomen voor gezondheidszorg voor vrouwen, omdat zij vaak een andere behandeling nodig hebben dan vrouwen. Gisteren startte Women Inc. Een campagne om ook in de geestelijke gezondheidszorg meer rekening te houden met vrouwen. 

©Nationale Zorggids