Zelfverwonding komt veel voor bij patiënten met eetstoornis
Uit onderzoek onder 158 patiënten bij twee instellingen voor eetstoornissen blijkt dat 43 procent zichzelf opzettelijk verminkt. Bij geen van de ondervraagde patiënten wordt de zelfverwonding besproken in de behandeling terwijl de patiënten daar wel behoefte aan hebben.
Patiënten die in behandeling zijn voor een eetstoornis zitten vaak in een vacuüm. Een groot deel van hun identiteit is overgenomen door de eetstoornis. De drang om zichzelf te verwonden wordt bij deze patiënten vaak opgeroepen door emoties of de behoefte zichzelf te straffen voor een gevoel van falen. De meest voorkomende vormen van zelfverwonding zijn snijden, kneuzen, branden bijten en krabben. De meeste patiënten geven de voorkeur aan snijden omdat dit het meeste pijn doet en in hun optiek het ‘beste resultaat’ geeft. De patiënt ervaart na de zelfverwonding vaak een directe vermindering van spanning, zonder hulp van anderen.
Patiënten ervaren de zelfverwonding ook als negatief. Zij schamen zich omdat zij niet in staat zijn op een constructieve manier met hun emoties om kunnen gaan. De ondervraagde patiënten uit het onderzoek geven aan behoefte te hebben aan een hulpverlener die attent en betrouwbaar is en op een veilige manier de zelfverwonding bespreekbaar maakt met aandacht voor de echte persoon.
Het onderzoek wert uitgevoerd door verpleegkundige en onderzoekster Suzanne Verschueren. Zij won de Johanna Diepenveen Speekenbrinkprijs 2013 voor afstudeeronderzoek van bijzondere kwaliteit.
© Nationale Zorggids
