Enkele weken geleden stond rolstoelgebruiker Meinder Withoff (59) uit Groningen drie uur lang in de kou. Hij was namelijk twee keer geweigerd door een buschauffeur van Qbuzz bij het bus transferium in Gieten. “Ik was tot op het bot verkleumd.” Dit meldt RTV Noord.
NZG
Openbaar vervoer laat rolstoelgebruiker in de kou staan
-Withoff werd in 2008 getroffen door een herseninfarct, waardoor hij afhankelijk is van een rolstoel. Dat weerhield hem echter niet om die avond gezellig met oude vrienden in de stad Groningen te gaan eten. Na negenen zetten zij hem af bij het hoofdstation zodat hij vanaf daar naar Stadskanaal kan reizen.
Het eerste gedeelte van zijn reis verliep soepel en komt hij met behulp van een rolstoellift de bus in. Eenmaal aangekomen op het transferium in Gieten moest hij vervolgens de bus nemen naar Stadskanaal. Echter werd Withoff bij deze rit geweigerd, want volgens de buschauffeur was zijn elektrische rolstoel te zwaar.
Volgens Withoff klopt hier niks van. “In de vervoerdersvoorwaarden van Qbuzz staat duidelijk geschreven dat een rolstoel, inclusief gebruiker, tot 350 kg mag wegen. Mijn rolstoel is maar 136,5kg. Reken mij daarbij op, van ongeveer honderd kilo, dan zit je nog lang niet aan het maximale gewicht.” Toch laat de chauffeur hem achter op het transferium.
Dus moest Withoff vervolgens een uur wachten op de volgende bus. Ondertussen bellen zijn vrienden met de klantenservice van Qbuzz, waar de centralist zegt dat de volgende buschauffeur hem écht meeneemt. Dan blijkt het dat het dezelfde chauffeur is die nu zijn ronde heeft afgemaakt. Weer weigert de man om Withoff mee te nemen. De rolstoelgebruiker vraagt hoe hij dan thuis moet komen, waarop de chauffeur antwoordt: dat is niet mijn verantwoordelijkheid.
Zorgbelang Groningen doet al sinds 2017 onderzoek naar de toegankelijkheid van het ov in de provincie. Woordvoerder Carin van der Wal: “En zeven jaar verder is er nog niks verbeterd: invalide mensen maken nog steeds met angst en beven gebruik van het ov.”
Withoff zegt dat dit al de tweede keer is dat hij door Qbuzz is achtergelaten. “Toen het in 2014 misging, is mij beloofd dat alle buschauffeurs van Qbuzz geïnstrueerd zouden worden, zodat ze weten wat de regels zijn bij het meenemen van invalide mensen. Dat is duidelijk niet het geval."
“Het is een soort vicieuze cirkel waar we in vastzitten,” zegt Van der Wal. “Al jaren worden mensen - ook invaliden - opgeroepen om meer met het openbaar vervoer te reizen. Ondertussen wordt er juist op het hele ov bezuinigd: dat valt niet te rijmen. Het tekort aan financiële middelen bij de vervoersbedrijven leidt tot veel problemen, zoals het tekort aan buschauffeurs.”
Volgens Van der Wal staan buschauffeurs onder een enorme werkdruk, waardoor incidenten zoals dit kunnen voorkomen. Zo ook Leonieke. “Ik ben ook twee keer blijven staan in Groningen”, schrijft ze op Facebook. “Zelf ben ik afhankelijk van een loopfiets, en ook daarmee moet ik altijd een dikke discussie voeren. Dat de fiets een hulpmiddel is, maakt niet uit, aldus de buschauffeurs.” Niels Hansen reageert: “Ook mij hebben ze al vaak laten staan. Eén keer was zelfs mijn rolstoel stuk, omdat ze me niet wilden helpen.”
Volgens Gert Veringa, manager beheer bij OV-Bureau Groningen Drenthe, wordt Qbuzz personeel minstens één keer per jaar bijgeschoold, zodat zij weten hoe ze moeten omgaan met invaliden en het bijbehorende materieel. Dit soort incidenten mag dus niet gebeuren. “Als ze twijfelen of een rolstoel mee mag, dan moet er een alternatief geregeld worden, want dat kan ook. Als ze tóch doorrijden, is dat wat mij betreft een zware overtreding."
Van der Wal zegt dat er een systematische oplossing moet komen die zorgt voor álle reizigers. Zij wil dan ook in gesprek met belanghebbenden en de commissie mobiliteit. “We moeten nu met elkaar rond de tafel te gaan, met passagiers, chauffeurs en vervoersbedrijven. Zodat we kunnen kijken wat er nodig is om de situatie te verbeteren. En dat is niet alleen geld, maar ook een andere mindset. Een cultuuromslag, als het ware. Maar het is een heel lang proces om de inclusieve samenleving voor elkaar te krijgen, en daar is geld een belangrijke drijfveer in. Als dat geld er niet is, kunnen we ook niks doen.”
Door: Nationale Zorggids / Marian van Reesch