Het is niet makkelijk om als ouder toe te moeten geven dat je eigen kind gewelddadig is en de reden is achter de blauwe plekken. Toch moeten ouders van kinderen met een verstandelijke beperking hier mee om leren gaan, wat niet bepaald makkelijk is door het taboe dat er op rust. Volkskrant-columniste Harriët Duurvoort deed op Twitter verslag van de woede-uitbarsting van haar zoon die verstandelijk beperkt is en autisme heeft. Zij pleit voor meer openheid over deze vorm van huiselijk geweld. Dit meldt NOS.
Het is voor veel ouders herkenbaar maar toch wordt er niet over gesproken: huiselijk geweld door je eigen kind. Volgens de Nederlandse Vereniging voor Autisme (NVA) komt dit vooral door angst voor instanties. Er kan melding worden gemaakt bij Veilig Thuis, die het gezin onder toezicht kan plaatsen. Ook zijn ouders bang voor reacties uit hun omgeving. “Je hoopt op steun, maar soms wordt er getwijfeld aan jouw kunde als ouder”, aldus Joli Luijckx van de NVA.
Geen standaard jeugdzorg
Hoewel Duurvoort verder geen toelichtingen wil geven over de problematiek van haar zoon, zegt ze te hopen op betere zorg voor deze kinderen en een betere plek in de maatschappij. De NVA is het daar mee eens. Het zou ouders vooral ontbreken aan goede jeugdzorg en begeleiding vanuit de gemeente. Echter valt de problematiek niet in de standaard van jeugdzorg, wat inhoudt dat de ingekochte zorg van de gemeente niet altijd voldoet aan de hulpvraag van het gezin. “Gezinnen met een agressief kind worden nu regelmatig opgescheept met een goedkope opvoedcursus of andere niet passende hulp.”
Op 26 juni wordt een petitie aangeboden aan de Tweede Kamer om het belang voor passende zorg aan te kaarten. Dit is een initiatief van NVA, Oudervereniging Balans en meerdere andere partijen.
Door: Nationale Zorggids
