Dat is een van de punten die Westerveld deze donderdag naar voren brengt in het door haar geïnitieerde debat met de ministers van Volksgezondheid en Onderwijs over de problemen in de samenwerking tussen onderwijs en zorg. "Ik snap best dat ministeries hun eigen begroting op orde moeten hebben en dat er soms een overlap zit tussen regelingen voor jongeren met een complexe zorgvraag. Het lijkt me alleen een zaak van de ministeries en de Tweede Kamer. Niet iets waarmee je deze mensen moet lastigvallen. Dat gebeurt nu helaas wel."
 
Een voorbeeld: sinds de invoering van het passend onderwijs neemt het aantal jongeren  op het speciaal onderwijs volgt boven de 18 een duikvlucht. Onderwijsbestuurders schrijven ze uit en verwijzen ze naar de dagbesteding. Dat wordt gemotiveerd met de boodschap dat deze groep beperkt zicht heeft op een diploma of een goede positie op de arbeidsmarkt. Terwijl bijvoorbeeld veel jongeren met het Syndroom van Down nooit een diploma zal halen.   

Passend onderwijs of dagbesteding: beide oplossingen kosten geld

Voor de overheid maakt het niet veel uit: passend onderwijs kost geld, dagbesteding voor mensen die niet aan het werk kunnen ook. "Er is gemeenschapsgeld beschikbaar om deze groep te helpen. Als er al knopen moeten worden gehakt over de toekomst van bijvoorbeeld iemand met Down, dan lijkt het me niet meer dan normaal dat zijn eigen wensen daarin leidend zijn. Een onderwijsbestuurder mag er iets van vinden, maar doorslaggevend kan die mening niet zijn. Wat GroenLinks betreft maken we daar nog deze week afspraken over in de Kamer."

Westerveld wil van de ministers garanties dat jongeren niet de dupe zijn van het systeem. Het zou niet moeten uitmaken of iemand ondersteund wordt via middelen voor passend onderwijs of via het geld dat bedoeld is voor dagbesteding.

Door: Nationale Zorggids
Beeld: Maarten Kools