Twee derde van de geleidehondenbazen past zijn ritme of dagelijkse handelingen in december aan vanwege het vuurwerk. Dat geldt niet alleen voor blinden en slechtzienden die vuurwerk niet zien aankomen, maar ook voor kinderen met autisme of mensen met PTSS die door onverwachts geknal door angst overmand kunnen raken. "Rond de jaarwisseling vlucht ik zelfs mijn eigen huis uit om aan alle knallen te ontkomen", vertelt buddyhondenbaas Edwin Zegel. “Het vuurwerk betekent voor mij oorlog in mijn hoofd; alles komt dan weer letterlijk en figuurlijk terug. Bij mij in de buurt wordt er nu al vuurwerk afgestoken. Daarom kan ik met mijn hond Winke zeker een maand lang de straat niet op. Ik moet de auto pakken en met haar naar de polder rijden om daar te kunnen wandelen. We komen dan allebei weer een beetje tot rust, want ook Winke raakt helemaal van slag door al die knallen.”

Die angst plus de schrikreactie van de hond kunnen van invloed zijn op het werk van de hond. Een traumatische ervaring met vuurwerk kan in het ergste geval leiden tot afkeuring van de geleidehond. Geleidehonden en hun bazen zijn dus erg gebaat bij de vuurwerkvrije zones. "We leren de honden tijdens hun opleiding omgaan met knallen van bijvoorbeeld een luchtpistool en met andere harde geluiden, maar tegen het werkelijke vuurwerkkabaal valt niet op te trainen", vertelt Ellen Greve, directeur KNGF Geleidehonden. “Wij vinden de toename van het aantal vuurwerkvrije zones een goede ontwikkeling en vragen alle gemeenten om hieraan mee te doen. Daarnaast roepen wij de samenleving met klem op om deze regels ook écht na te leven. Het is uiterst belangrijk om rekening te houden met gehandicapte bazen en hun geleidehond.”

©Nationale Zorggids