Gehandicapten worden de laatste jaren steeds vaker in zorgvoorzieningen in woonwijken geplaatst in plaats van grootschalige instellingen, zodat ze beter kunnen meedoen met de maatschappij.

Buren in onder meer Terheijden, Hengelo en Eemnes worden gek van het schreeuwen, grommen en slaan van cliënten, schrijft de krant. "Ik heb verschillende keren 's nachts de politie laten komen", zegt Frans Eussen uit het Limburgse Hoensbroek. zijn tuin grenst aan woningen van de stichting Pergamijn. "Je hoort hier schreeuwen, slaan, kloppen, we hebben af en toe gewoon geen nachtrust."

"Die kinderen hebben gewoon een heel ander stemvolume", zegt Jean Claessens, die negen jaar naast een huis voor verstandelijk gehandicapte kinderen van de instelling Dichterbij in Boxmeer woonde. "Ze zijn toch veel beter af op een groot terrein waar ze vrij kunnen spelen en gillen, in plaats van in een wijk waar ze zich moeten inhouden?", zegt hij tegen het ochtendblad.

"Het instellingsterrein is voor ons een gepasseerd station", zegt een woordvoerder van Stichting Dichterbij, die 2300 cliënten huisvest. "Wij staan voor een ongedeelde samenleving." Volgens hem komen overlastklachten weinig voor.

Onderzoekers zouden verdeeld zijn over de kwestie. Uit onder meer een studie van de Twentse zorginstelling Talant, in samenwerking met de Rijksuniversiteit Groningen, blijkt volgens de krant dat vooral zwaardere gehandicapten beter af zijn op een instellingsterrein.