Melden van incidenten in de wijkverpleging kan en moet beter

De meeste aanbieders van wijkverpleging hebben een systeem om incidenten intern te melden. Deze meldingen zijn belangrijk om van te leren en om te voorkomen dat dezelfde soort incidenten in de toekomst niet meer voorkomen. Zorgverleners in de wijkverpleging melden echter niet alle incidenten en als ze dat wel doen, gaan incidenten niet altijd naar de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd (IGJ). Dit is nodig als een calamiteit bijvoorbeeld ernstige gevolgen heeft voor een client, of als er sprake is van seksueel grensoverschrijdend gedrag of financieel misbruik. De inspectie ontvangt echter niet veel verplichte meldingen van de wijkverpleging. Dit meldt IGJ.

Het melden van incidenten of calamiteiten kan en moet dus beter in de wijkverpleging. De meeste zorgaanbieders vinden incidenten melding ook nuttig en kennen de regels over het melden van incidenten. Veel organisaties weten echter niet of nauwelijks af van het bestaan van de Leidraad veilige zorgrelatie – over geweld door zorgverleners richting cliënten.

Administratieve last

Meestal weten zorgverleners wel dat ze een interne meldingen moeten maken van dingen die (bijna) fout gaan. Desondanks doen ze het niet altijd, bijvoorbeeld als een probleem al is opgelost. Het invullen van een meldformulier wordt dan gezien als een administratieve last. De IGJ noemt dit een gemiste leerkans. Daarom adviseert de inspectie zorgaanbieders in de wijkverpleging om te zorgen voor een cultuur waarin medewerkers zich veilig voelen om incidenten te melden, complimenten te geven als iemand iets meldt en zorgverleners op de hoogte te houden van de vervolgacties na de melding. Nieuwe medewerkers moeten uitleg krijgen over het nut van het melden van incidenten. De IGJ gaat zelf ook meer aandacht besteden aan het nut van meldingen en de regels daarover.

Door: Nationale Zorggids