Nog altijd personeelstekort in zorg: wat nu?
De grootste chaos rondom het coronavirus ligt inmiddels achter ons, maar nog altijd is er sprake van een nijpend personeelstekort binnen zorginstellingen. Deze tekorten zorgen voor een ongewenst neveneffect, namelijk dat organisaties voor dezelfde functies 5 tot 10 verschillende bemiddelaars benaderen, met als resultaat dat cliënten iedere keer weer een ander persoon langs zien komen.
Die persoon doet uiteraard zijn uiterste best om de juiste zorg te bieden, maar het is niet bevorderlijk voor een rustige werkomgeving. Dit zorgt ervoor dat cliënten moeilijk gedrag gaan vertonen, de werkdruk hoger wordt en ten einde het ziekteverzuim toeneemt. Wat kunnen we daaraan doen?
De staat van de zorg
Het is goed om even los te komen van de dagelijkse routine, en te kijken naar de huidige situatie. Waar staan we en wat mogen we nog verwachten? In de afgelopen twee jaar is de druk op de zorg vrijwel onafgebroken hoog geweest. Zorginstellingen hebben moeten bezuinigen, er werd meer gevraagd van het vaste personeel en vakanties zijn op de lange baan geschoven. Die hogere werkdruk kwam tot uiting in een hoger ziekteverzuim. Niet overal, maar wel op diverse plekken in de zorg. En hoewel het COVID-19 virus iets verder naar de achtergrond is gedrukt, is de druk op de zorg er zeker niet minder op geworden. Hoe komt dat?
Zorginstellingen zagen de werkdruk onder het vaste personeel toenemen, maar verkozen bezuinigen boven investeren in extern personeel. Een keuze waar we nu nog de gevolgen van zien, want de werkdruk is onverminderd hoog, terwijl veel vast personeel hun toevlucht heeft gezocht in het eigen ondernemerschap als zzp’er.
Planning van de zorg ook in het nauw
Ook planners binnen de zorginstellingen komen in het nauw en maken overuren. Toegegeven, in diverse periodes van het jaar was altijd al sprake van passen en meten. Nu zitten veel zorginstellingen echter al ver voor de gebruikelijke perioden met onderbezetting. Planners zijn daarom vooral bezig met de dag van morgen, terwijl van vooruit plannen al geen sprake meer is. Diensten, groepen cliënten, teams en locaties zijn hiervan de dupe. De chaos wordt er niet minder op als binnen de zorg de oorspronkelijke vakantieperiode aanbreekt. Dit zullen we de komende maanden op grote schaal gaan zien.
Was het te voorspellen?
Wat mij betreft wel. Zelf heb ik in mijn online training voor planners, die overigens gratis te volgen is, aangegeven dat het vaste personeel overbelast raakt. Na maanden waarin zorginstellingen de keuze hebben gemaakt niet te investeren in de externe schil, loopt het vaste personeel op haar tenen. Waarom is niet tijdig rekening gehouden met dit scenario, en zagen we dit niet al aankomen in de eerste maanden van het kalenderjaar?
Terugkijken heeft echter geen zin, zeker niet binnen de zorg. We moeten vooruit, en ervoor zorgen dat we in het najaar van 2022 niet dezelfde problemen tegenkomen. Hoe kunnen we het doemscenario van personele onderbezetting in vakantieperiodes en een hoge werkdruk in 2022 voorkomen, terwijl we de beste zorg voor onze cliënten kunnen blijven leveren? Ik ga graag in gesprek met zorginstellingen en planners over de vraag hoe we goede zorg kunnen garanderen. Dit betekent niet de standaard die we nu hanteren, maar de standaard die we willen hanteren. Zien we elkaar binnenkort?
Volg de gratis online training voor planners bij Contra Zorgbemiddeling en ga het gesprek aan.
