Grip op probleemgedrag bij mensen met dementie door zorgprogramma
Het programma ‘Grip op Probleemgedrag’ is gericht op probleemgedrag van mensen met dementie in het verpleeghuis. Dit zorgprogramma leidt bij deze ouderen tot een daling van rusteloosheid, depressie en apathie. Bovendien kan het gebruik van medicijnen als antipsychotica en antidepressiva door het zorgprogramma omlaag. Dit blijkt uit een onderzoek van Sandra Zwijsen in het VUmc.
Het zorgprogramma ‘Grip’ werd in samenwerking met Radboudumc ontwikkeld en onder de loep gelegd. In de actuele discussie rondom verpleegzorg werpt ook dit onderzoek vragen op over de randvoorwaarden voor goede verpleeghuiszorg voor mensen met dementie. Deze patiënten vertonen gedurende hun ziekte vaak gedrag dat hun omgeving op de proef stelt en waaronder zij ook zelf gebukt gaan. Ze vragen bijvoorbeeld voortdurend aandacht of worden agressief. Dit probleemgedrag komt vaak voor in verpleeghuizen. Richtlijnen voor de omgang met dit gedrag sturen aan op een gestructureerde en multidisciplinaire aanpak, maar in de praktijk worden deze vaak niet gevolgd. Frequent worden medicijnen die het gedrag beïnvloeden (bijvoorbeeld antipsychotica) voorgeschreven, terwijl de werkzaamheid hiervan meestal niet opweegt tegen de bijwerkingen.
Met het multidisciplinaire zorgprogramma ‘Grip op Probleemgedrag’ blijkt het mogelijk om probleemgedrag zoals rusteloosheid, apathie en depressie gunstig te kunnen beïnvloeden. Daarnaast was er een afname van het gebruik van medicijnen die het gedrag beïnvloeden (antipsychotica, antidepressiva). De werktevredenheid van verzorgenden zag een verbetering, terwijl het gebruik van vrijheidsbeperkende maatregelen gelijk bleef en de werkdruk voor verzorgenden niet toenam. Nu het zorgprogramma succesvol is gebleken, zal het in de nabije toekomst beschikbaar komen voor de Nederlandse verpleeghuiszorg.
Zwijsen: ‘Wij zijn blij met de resultaten van het onderzoek. Maar er zijn ook een aantal vragen. Het zorgprogramma werkt het beste als het optimaal geïmplementeerd is en alle disciplines goed samenwerken, maar dat is niet overal het geval geweest. Problemen met de implementatie ontstonden bijvoorbeeld doordat zorgorganisaties constant in beweging zijn, onder andere door veranderende regelgeving en bezuinigingen. Daarnaast werpen de omvang en complexiteit van het probleemgedrag, zoals in het onderzoek gevonden, de vraag op of de huidige opleiding en het deskundigheidsniveau van zorgpersoneel wel passend zijn voor de psychogeriatrische verpleeghuiszorg.’
© Nationale Zorggids
