Ouderen die vinden dat het leven voltooid is en er daarom een eind aan willen maken, hebben het gevoel dat ze er niet meer toe doen en voelen zich eenzaam. Daarnaast klagen ze over geestelijke of lichamelijk vermoeidheid, bestaat er het onvermogen om zichzelf te uiten en ze hebben een aversie tegen afhankelijkheid. Dat blijkt uit promotieonderzoek van Els van Wijngaarden, meldt Trouw.
Van Wijngaarden interviewde 25 ouderen, die allemaal hun leven vanwege ouderdomsproblemen wilden beëindigen. Zeven van hen hebben dat intussen gedaan. In de gesprekken hoorde de onderzoekster dat de ouderen zich een blok aan het been van hun kinderen voelden. Ze waren de connectie met de wereld kwijt. “Alsof je door een omgekeerde verrekijker naar de wereld kijkt”, aldus een geïnterviewde.
Volgens Van Wijngaarden, onderzoekster aan de universiteit voor Humanistiek, geeft de term 'voltooid leven' een te positief beeld. Het begrip zou onterecht de indruk wekken dat ouderen om die reden hun leven willen stoppen. "In het publieke debat wordt voltooid leven gezien als een voldongen feit, waar we een regeling voor moeten treffen. Daarmee poetsen we belangrijke maatschappelijke problemen weg”, zegt ze.
De commissie van wijzen, die in opdracht van minister Schippers van Volksgezondheid onderzoekt of ouderen die hun leven voltooid vinden euthanasie moeten kunnen krijgen, moet daar rekening mee houden, vindt Van Wijngaarden. Op dit moment zijn niet-medische redenen nog niet genoeg om euthanasie mogelijk te maken. Er is echter een brede wens om dat toch te doen. Daarom is onder andere het burgerinitiatief 'Uit Vrije wil' gestart, dat in 2010 al 117.000 handtekening wist te verzamelen.
© Nationale Zorggids
