Terug naar de manie en u meneer Paul. Mijn stemmen zeiden dat ik uw programma moest aanschrijven, want ik ben een beginnend schrijver zonder uitgever. Ik schrijf, ondanks mijn ziekte, columns voor de Nationale Zorggids – www.nationalezorggids.nl – en het leek me leuk als deze gebundeld konden worden. Enfin, ik heb dat dus gedaan en warempel, jullie hebben er zelfs over vergaderd. Mijn dank daarvoor.

Toch wil ik voor u reconstrueren hoe de afgelopen dagen voor me zijn geweest en nog een wens uitspreken. De afgelopen drie dagen waren fantastisch! Een manie is eigenlijk geweldige ervaring vind ik. Je bent vrolijk, uitgelaten en je ziet totaal geen belemmeringen. Nadeel, je functioneert niet naar behoren. Slapen ging niet, het eten schoot er bij in en ik kreeg werkelijk waar geen letter op het papier. Dat laatste moet je beschouwen als een Dries Roelvink onder de schrijvers mét een writersblock. Dries Roelvink zijn is al erg, laat staan als je er een bent met een writersblock.

Paul, ik wil u totaal geen schuldgevoel aan praten want ik bewonder u. Als mens en vakman. U maakt in mijn ogen waar hoe je moet leven: met humor en doorzettingsvermogen. Daarbij hebt u een zwak voor mensen met een beperking. Mensen zoals ik. Daar wil ik u uit de grond voor bedanken, want ik merk op dat het niet vanzelfsprekend is. Ik loop tegen veel muren op.

Misschien heb ik de fout gemaakt dat niet iemand anders namens mij mijn wens heb  ingestuurd. Geeft niet, ik vroeg ook erg veel een uitgever. Ik heb met uw redactie vrolijk gecorrenspendeerd en aangegeven dat mijn wens misschien beter past bij de nationale week van de psychiatrie. En dat is mijn nieuwe wens. Mij lijkt het bijzonder leuk als u rond die week een programma maakt dat in teken staat van mensen met een psychiatrische stoornis, want er heerst een taboe op deze mensen en ze worden gestigmatiseerd. Uiteraard zou ik in uw programma kunnen komen om er over te vertellen, maar het mag ook zonder mij.

Uiteraard, heb ik op uw beslissing om mij niet uit te nodigen teleurgesteld gereageerd, maar mijn mening over u heeft het geen schade aangericht en ik kijk en luister nog met even veel plezier naar uw werk. Bijkomend voordeel is dat ik in een keer uit mijn manie was. De doordenderende trein kwam met een harde vloek tot stilstand. Vannacht heb ik heerlijk geslapen en gedroomd. Gedroomd dat mijn laatste wens in vervulling ging...

p.s. Ga nou niet staan wachten bij het raam, ik kom nog wel een keer ineens voorbij!

De rozen,

Nicolai van Doorn

© Nationale Zorggids / Nicolai van Doorn